پیش تر خواندیم ...
اکولایزر گرافیک :
اکولایزر گرافیک حالت ساده شده ای از اکولایزر است که در آن از چند فیلتر باند - گذر استفاده شده که هریک روی فرکانس مرکزی ثابتی تنظیم و ثابت شده اند و در آنها Q ثابت بوده و منحنی رفتار نیز متقارن است (شکل 11).
تنها پارامتر قابل کنترل، تنظیم دامنه ی اکولایزر می باشد.برای کنترل دامنه از ولوم های کشویی که به صورت عمودی در کنار هم نصب شده اند استفاده می گردد بنابراین اگر به محل قرار گرفتن کنترل دامنه نگریسته شود تخمینی از پاسخ فرکانسی اکولایزر حاصل می شود (شکل 12).
تعداد فیلترها مشخصه ی اصلی این نوع است و مثلا اکولایزر گرافیک 1/3 اکتاوی از حدود 30 فیلتر در کنار هم تشکیل شده است در حالی که اکولایزر 1 اکتاوی دارای حدود 10 فیلتر است.فرکانس مرکزی هر فیلتر عموما از استاندارد تبعیت می کند که در نوع 1 اکتاوی، به ترتیب دو برابر می شوند که شامل فرکانس های 32، 63، 125، 250، 500، 1000، 2000، 4000، 8000، 16000، هرتز است. در نوع 1/3 اکتاوی بین هر کدام از فرکانس های بالا، دو فرکانس دیگر نیز قرار می گیرند.
در این نوع هرچه فرکانس فیلتر بالاتر می رود Q نیز تغییر می کند تا فاصله بین باندهای همسایه پوشش داده شود. این اکولایزرها ارزانترند و کار با آنها ساده تر است در مقابل توانایی کمتری دارند. برای تنظیم فرکانسی که یکی از فرکانس های مرکزی نیست باید از تنظیم همزمان فرکانس های همسایه استفاده کرد (شکل 13) که از نظر فنی روش بهینه ای نیست چون کاری را که می شد با یک فیلتر انجام داد(شکل 14) اکنون باید با دو یا سه فیلتر انجام شود که به معنی تخریب بیشتر پاسخ فاز است و البته پاسخ فرکانسی هم به پاکیزگی یک فیلتر نخواهد بود. اگر از یک فیلتر ساده استفاده شود پاسخ فاز حاصل ، Minimum Phase خواهد بود. در حالی که با استفاده از چند فیلتر، پاسخ فاز غیر Minimum Phase شده است.
اکولایزر شیبدار (Shelving) :
این نوع اکولایزر ، گستره ی فرکانسی را به دو ناحیه در دو سوی فرکانس مرکزی تقسیم می کند. یک سو را دست نخورده وامی نهد و سوی دیگر را تقویت یا تضعیف می کند. دو نوع شیبدار بم و شیبدار زیر هریک دارای تقویت یا تضعیف در شکل 15 نشان داده شده اند. شیب منحنی در اغلب اکولایزرها قابل تنظیم نیست و تعداد کمی از اکولایزرها (عمدتا دیجیتال) امکان تنظیم آن را فراهم می کنند. نوع خاصی از اکولایزر شیبدار وجود دارد که دارای رزونانس است و درست قبل از آغاز تقویت یا تضعیف ، کمی در جهت عکس عمل می کند. مثلا اکولایزر شیبدار زیر با رزونانس، قبل از آغاز تقویت زیر، کمی تضعیف انجام داده و سپس فرکانس های زیرتر را تقویت می کند(شکل 16). این رفتار که گاهی سبب تمیزتر شدن نتیجه نهایی می گردد نخست توسط اکولایزر معروف Pultec EQP1-A معرفی شد.
فیلترهای بالا-گذر و پایین-گذر :
اینها فیلترهای ساده ای هستند که مولفه های فرکانسی کمتر یا بیشتر از فرکانس تنظیمی را حذف می کنند و عمدتا برای رهایی از فرکانس های ناخواسته ی بسیار بم و یا بسیار زیر بکار می روند. شیب ناحیه ی قطع برحسب اکتاو محاسبه می شود و مثلا فیلتر پایین گذر 12 دسی بل بر اکتاو 700 هرتزی، فرکانس 700 هرتز را به اندازه ی 3 دسی بل و فرکانس 1400 هرتز (یک اکتاو بالاتر) را برابر 15 دسی بل تضعیف می کند (شکل 17). هرچه شیب بیشتر باشد فرکانس های ناخواسته بهتر حذف شده و در مقابل، پاسخ فاز بدتر می گردد.
اکولایزر با فاز خطی (Linear Phase) :
تمامی اکولایزرهای آنالوگ و بیشتر اکولایزرهای دیجیتال رفتار فازی طبق آنچه گفته شد دارند و واپیچش فاز ایجاد می کنند. اما می توان اکولایزرهای دیجیتالی ساخت که پاسخ فاز خطی داشته باشند و همه ی فرکانس ها را به یکسان تاخیر دهند. این مزیت مهم به بهایی دو ایراد تمام می شود. نخست آن که توان پردازشی برای این نوع اکولایزر مخصوصا در فرکانس های بم زیاد خواهد بود و دیگر آن که پاسخ زمانی اکولایزر تحت تاثیر منفی قرار می گیرد و دو بازتاب به پیش و پس هر صدا اضافه می شود. بازتاب پیش از صدا (Pre Echo) در فیلترهای باQ زیاد، پاسخ گذرای فیلتر را تخریب می کند و خصوصا در مورد اصوات ضربه ای چندان جالب نیست.